De titel van deze laatste tentoonstelling, Not Reanimated heeft betrekking op de getoonde beelden die opgevat kunnen worden als opnieuw tot leven gebrachte artefacten uit een modernistisch verleden. De beelden komen uit doe-het-zelf textielboeken uit de jaren zeventig, een tijd waarin de formele aspecten van het modernisme gepopulariseerd werden. Door fragmenten van het oorspronkelijke beeld uit te vergroten en te schilderen wordt de toeschouwer als het ware op het onderwerp gedrukt en de blik gefixeerd. In plaats van een retro modernistische vormentaal te ontwikkelen of een antropologisch onderzoek naar het modernisme te presenteren zijn de schilderijen eerder op te vatten als illusionistische stillevens, Memento Mori die op een concrete manier het verleden gedenken.

De ambivalentie die illusionistische schilderkunst in zich herbergt, namelijk het opnieuw tot leven wekken van een realiteit door middel van dode materie(verf en doek)wordt in deze schilderijen op de spits gedreven, niet alleen door de platte, zwart witte, modernistische motieven af te beelden met een schilderachtige stofuitdrukking maar ook door de archeologische manier waarop fragmenten uit het verleden naar het heden worden geschilderd. 

http://www.arnoutkillian.nl/